Wełnianeczka alpejska Baeothryon alpinum (L.) T. V. Egorova [Trichophorum alpinum (L.) Pers.], syn. Scirpus hudsonianus (Michx.) Fernald
Ciborowate (Cyperaceae)
Bylina kępkowa o pełzających kłączach, tworząca darnie, mająca liczne, cienkie, sztywne, trójgraniaste, podłużnie kreskowane łodygi wysokości 10–25 cm. Pochwy liściowe otwarte, brunatne, górna z krótką, rynienkowatą blaszką liściową sięgającą do połowy łodygi. Kwiaty obupłciowe, umieszczone w kątach przysadek w pojedynczych, jajowatych kłosach długości 3–5 mm, na szczycie łodygi. Przysadki brunatne, jajowate, ostro zakończone. Okwiat w postaci gładkich szczecinek, w czasie owocowania wydłużonych, wełnistych. Pręciki trzy. Słupek o trzech znamionach. Owocostan złożony jest z odwrotnie jajowatych orzeszków długości 2 mm, z krótkim dzióbkiem.
Kwitnienie: V-VI.
Występowanie w Polsce i siedlisko: głównie w północno-wschodniej części kraju. Poza tym w rezerwacie Trzęsacz koło Wałcza, w Sudetach (Karkonosze, Góry Izerskie) oraz w Tatrach. W Polsce osiąga wschodnią granicę zwartego zasięgu. Rośnie przede wszystkim na torfowiskach niskich, a także przejściowych, oraz źródliskach. Gatunek charakterystyczny klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae.
Uwaga! Roślina objęta ochroną częściową.
