Siedmiopalecznik błotny - Comarum palustre L.

Siedmiopalecznik błotny Comarum palustre L., syn. Potentilla palustris (L.) Scop.

Różowate (Rosaceae)

Bylina lub prawie półkrzew o długich pełzających kłączach, wytwarzających pędy płonne i kwiatonośne, podnoszące się, wzniesione, wysokości 20-90 cm, odstająco owłosione. Liście na ogonkach, długości 310 cm, dłoniasto złożone, 5-7-listkowe, górne trójlistkowe; listki podługowate, długości 3-6 cm i szerokości 1-2 cm, siedzące lub na krótkich ogonkach długości około 1 mm, ostro piłkowane, z wierzchu ciemnozielone, pod spodem szare; przylistki zrośnięte z ogonkami, najwyższe w górze wolne. Kwiaty obupłciowe, na owłosionej szypułce, zebrane w kilkukwiatowy, luźny podbaldach. Listków kieliszka, działek kielicha i płatków korony po pięć. Listki kieliszka wąskolancetowate do równowąskich, o wiele krótsze od działek kielicha, które są szerokolancetowate do jajowatych, lekko zaostrzone, wewnątrz ciemnoczerwone, w czasie kwitnienia długości 7–10 mm, po przekwitnięciu wzniesione w górę i wydłużone do 1520 mm. Płatki korony odwrotnie wąskolancetowate, długości 3-8 mm, z ostrym końcem, czarnopurpurowe, pozostają w kwiecie aż do dojrzałości owoców, po przekwitnięciu bledsze. Pręcików około 20, krótszych od korony, czarnopurpurowych. Słupkowie z licznymi, czarnopurpurowymi słupkami o nitkowatych, osadzonych z boku szyjkach. Owoc zbiorowy, złożony z licznych, drobnych, nagich i gładkich orzeszków.

Kwitnienie: VI-VII.

Występowanie w Polsce i siedlisko: pospolicie na niżu, rzadko w niższych położeniach górskich. Głównie torfowiska przejściowe, brzegi jeziorek torfowiskowych, gdzie bierze udział w tworzeniu pływającego pła, wypłycone, kwaśne zbiorniki astatyczne, gdzie tworzy zwarte fitocenozy, także okrajek torfowisk wysokich i kwaśniejsze postacie torfowisk niskich. Gatunek charakterystyczny związku Caricion lasiocarpae. Ostatnio ze zbiorników astatycznych północno-wschodniej Polski opisany został w ramach związku Caricion lasiocarpoe, zespół Potentilletum palustris z siedmiopalecznikiem błotnym jako gatunkiem charakterystycznym (Kłosowski i in. 1995).